«من نیستم، بلکه بودم.»
کونتین/خشم و هیاهو/فاکنر.
سالهاست این عبارت با من زنده گی می کند. در ابتدا به دشواری می فهمیدمش. بعد اندک اندک زمانی که من خود بخشی از این عبارت شده بودم- و چه دیر- خوب هضمش کردم. خام بودن در برابر چنین گزاره ای گناهی نابخشودنی ست.